نیکون برندی معروف و محبوب در زمینه تولید دوربین ،لنز و ملزومات عکاسی است که در ۲۵ ژوئیه ۱۹۱۷ میلادی با ادغام سه شرکت پیشرو در زمینه اپتیک پایهگذاری شد و در سالهای اولیه با نام نیکور محصولات اپتیک خود را ارائه میداد. نیکون شرکتی چندملیتی است که مقر آن در توکیو پایتخت ژاپن قرار دارد.
واحد تحقیقات نیکون همواره پیشتاز جدیدترین تکنولوژیها در طراحی و تولید ملزومات عکاسی از جمله موتورهای اولتراسونیک، نورسنجی سهبعدی، مدارهای پرسرعت و پردازندههای قدرتمند موتور اتوفوکوس و آخرین تکنولوژی در زمینه اضافه نمودن ویدیوپروژکتور در آخرین تولیدات دوربین دیجیتال بودهاست.
لنزهای نیکون که حدود هفتاد سال پیش تولید میشد؛نسبت به بقیه ی لنزهای آن زمان؛شفافیت و وضوح بیشتری داشت.شفافیت و وضوح لنزهای نیکون در مقایسه با لنزهای دیگر اصلا قابل قیاس نبود و همین موضوع باعث محبوبیت لنزهای نیکون شد.
این شرکت در ژانویه سال 1921، در حالی با حدود 200 کارمند شروع به کار کرد که هشت تکنسین اصلی آن آلمانی بودند. در این دوران نیکون به شیوهی دو کمپانی معروف لیتز (Leitz) و زایس (Zeiss)لوازم نوری (Optic)، غیر از دوربین عکاسی، تولید میکرد.
اولین محصولات شرکت، میکروسکوپ و ابزارهای اپتیکی اندازهگیری فاصله بودند که با تمرکز بر بازار داخلی تولید میشدند.
در دههی ۱۹۲۰ برای تولید دیگر محصولات اپتیکی نیز تلاشهای مهمی انجام شد. میکروسکوپ Joico یکی از آن محصولات بود که معرفی شد.
برای مدت شش سال پس از تاسیس این شرکت تولید کننده عدسیهای اپتیک برای دوربینهای عکاسی (از جمله دوربینهای کنون)، دوربینهای دوچشمی، میکروسکوپ و لوازم آزمایشگاهی بود.
با شروع دههی ۱۹۳۰، شرکت مادر نیکون به شهرتی قابلتوجه در ژاپن رسیده بود و با استقبال بسیار خوب از محصولات آن ،شرکت نیکون به فکر توسعه ی شرکت خود افتاد.
در سال ۱۹۳۳، اولین محصولات رسمی برند نیکون عرضه شد که کاربرد اصلی آن، در عکاسی هوایی مخصوص نقشهبرداری بود.
جولای و اوت 1937 آنها موفق به تولید لنزهایی نظیر f4.5، 3.5 و f2 شدند که همین لنزها بهعنوان تجهیزات اولیهی دوربینهای کانن که به دوربینهای Hansa معروف بودند به کار گرفته شد. شرکت نیکون درواقع تمام لنزهای کانن (canon) را تا اواسط سال 1947 تولید میکرد.
در هنگام جنگ جهانی دوم کمپانی نیکون به نوزده کارخانه تولیدی توسعه پیدا کرد که ۲۳ هزار کارمند را در خود جای میدادند. این کارخانه ها عدسی و دوربینهای دوچشمی و پریسکوپ برای ارتش ژاپن تولید میکردند.
از اولین محصولاتی که پس از جنگ بهصورت جدی به برنامههای نیکون اضافه شد، لنزهای چشمپزشکی بود که تمرکز شدید ژاپنیها را برای توسعهی هرچه بیشتری محصولات اپتیکی در حوزههای مختلف نشان میداد.
شرکت نیکون در اوایل سال 1946تصمیم گرفت که اولین دوربین عکاسی خود را تولید کند. این شرکت در همین راستا، تحقیقات گسترهای را روی دوربینهای DSLR و لنز 35 میلیمتری شروع کرد.
۲ سال پس از برندسازی اولیه برای دوربینهای عکاسی، اولین دوربین نیکون با نام (Nikon Model I ) در سال ۱۹۴۸ معرفی شد. اولین دوربین شرکت، نوآوریهای متعددی داشت که آن را به محصولی قابلتوجه در صنعت تبدیل میکرد. نیکون در طراحی اولین دوربین خود، از دو دوربین Leica و Contax الهام گرفت.
مهندسین نیکون در پی عرضه اولین دوربین خود و دریافت شکایاتی از سوی کاربران و در جهت بهبود و حل مشکلات بیان شده از سوی مصرف کنندگان Nikon Model I دو سال پس از عرضه اولیه این دوربین محصولات بعدی با نامهای Nikon M و Nikon S بهترتیب در سالهای ۱۹۴۹ و ۱۹۵۰ عرضه کرد.
میانهی قرن بیستم، زمانی بود که شهرت دوربینهای نیکون و لنزهای نیکور، در سطح جهانی به اوج رسیدند. لنزهای نیکون توسط خبرنگار آمریکایی دیوید داگلاس دانکن در طول جنگ کره مورد استفاده قرار گرفت و از همین طریق شهرت یافت. دانکن که در هنگام شروع جنگ در توکیو بود، با خبرنگار جوان ژاپنی آشنا شد که از طریق او با لنزهای نیکون آشنا شد. دانکن از ژوئیه سال ۱۹۵۰ تا ژانویه سال ۱۹۵۱ در جنگ کره به تهیه گزارش مشغول بود. استفاده از لنزهای نیکون روی دوربین لایکا باعث شد عکسهایی با کنتراست بالا و شفافیت بسیار خوبی بگیرد و بر همین اساس نیویورک تایمز مقالهای اختصاصی دربارهی دوربینهای نیکون و لنزهای نیکور منتشر کرد.
نیکون اس-پی و بقیه دوربین های تکلنزی غیربازتابی دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی در رقابت شدیدی با لایکا و زایس بودند. مدل SP دوربینهای نیکون، یکی از عوامل اصلی شهرت جهانی این برند است، نسخهای از این دوربین تکلنزی غیربازتابی Rangefinder در سال ۱۹۵۷ معرفی شد که مورد توجه عکاسان حرفهای قرار گرفت. دوربین جدید نیکون، قابلیت پشتیبانی از ۶ لنز قابل تعویض را داشت و فناوریهای مختلفی برای کاهش شوکپذیری و صدای آن بهکار گرفته شد.
ورود نیکون به بازار دوربینهای SLR، با محصولی قابلتوجه به نام Nikon F انجام شد. پس از معرفی سری اف در سال ۱۹۵۰ برای مدت ۳۰ سال دوربینهای سری اف به محبوبترین دوربین های تکلنزی بازتابی در میان عکاسان حرفهای تبدیل شد و با و با فروش ۸۰۰ هزار عددی، نقش مهمی در تثبیت برندهای نیکون و نیکور داشت.
این دوربینها همچنین در برنامههای فضایی ایالات متحده نیز به کار رفت.
در سال ۱۹۶۳، اولین دوربین نیکون با مقاومت در برابر آب، فشار و خوردگی، به بازار عرضه شد. در آن زمان لقب All Weather برای دوربین نیکون استفاده میشد.
نیکون مبتکر و رواجدهنده بسیاری از فناوریها در دنیای عکاسی بود. از این جمله میتوان به سیستم مجزا (بدنه و لنزهای قابل تعویض)، نمایاب، کنترل الکترونیکی شاتر و بسیاری نوآوریهای دیگر اشاره کرد.
یکی از پروژههای بزرگی که در دهههای پایانی قرن بیستم به نیکون پیشنهاد شد، همکاری در بخش تصویربرداری پروژهی فضایی آپولو بود. ناسا، در سال ۱۹۷۱ از نیکون درخواست کرد تا دوربین حرفهای Photomic FTn خود را برای عکسبرداری در پروژهی آپولو، بهینهسازی کند. آپولو ۱۵ با دوربینهای نیکون به فضا پرتاب شده و در یک پروژهی دیگر برای سفر ۳ فضانورد و تصویربردای از جو زمین نیز از آن دوربینها استفاده شد.
از دوربینهای عکاسی مهم دیگری که در آن سالها توسط نیکون معرفی شدند، میتوان به Nikon F2 اشاره کرد که با هدف بهبود عملکرد، عکاسی سریعتر و همچنین اتوماسیون بیشتر طراحی شد.
اولین محصول نیکون در دوران الکترونیک و سال ۱۹۸۰، دوربین Nikon F3 SLR بود که بار دیگر از خانوادهی پرچمدار F معرفی میشد. آن دوربین، اولین محصول جهان با کنترل الکترونیکی شاتر بود.
نیکون با اصرار بر حفظ یکپارچگی لنزهای جدید با دوربینهای قدیمی و تولید لنزهای فوکوس اتوماتیک بر پایه لنزهای قدیمیتر و همچنین نوآوری کنون در سال ۱۹۸۷در معرفی سیستم کاملاً جدید لنزهای فوکوس اتوماتیک (سری IOS) باعث شد بسیاری از عکاسان حرفهای خصوصاً در حوزه عکاسی ورزشی به دوربینهای کنون روی بیاورند.
این شرکت برای حفظ اعتبار موجود و همچنین بهبود بازاریابی در سطح بینالمللی، تصمیم گرفت تا از سال ۱۹۸۸، از برند نیکون بهصورت رسمی در همهی محصولات خود استفاده کند. بهعلاوه، در آن سال شرکت ژاپنی ساختار فعالیت خود را به شرکتی بینالمللی تغییر داد.
نیکون در ساخت دوربینها در سالهای پایانی قرن بیستم، با شرکتهای دیگر نیز همکاریهایی داشت که از آن جمله میتوان به تولید دوربینهای دیجیتال E2 و E2s اشاره کرد که با همکاری فوجیفیلم تولید شدند.
نیکون اولین دوربینهای تک لنزی بازتابی دیجیتال (DSLR) بکار رفته در ناسا و شاتلهای فضایی در سال ۱۹۹۱ را ارائه کرد. پس از آغاز همکاری با شرکت کداک در دهه ۹۰ میلادی به تولید دوربینهای دیجیتال بر پایه بدنههای دوربینهای فیلمی خود پرداخت و نهایتاً در سال ۱۹۹۹ اولین دوربین دیجیتال که برند نیکون را بر خود داشت با نامD-1 به بازار عرضه کرد.قیمت نسبتاً مناسب و کیفیت قابل قبول آن باعث شد که جایگزین مناسبی برای دوربینهای فیلمی ِ عکاسان خبری و ورزشی باشد.
در طول سالهای پس از ۲۰۰۰ میلادی و تا سال ۲۰۰۷ که نیکون اولین دوربین دیجیتال خود که از سنسور هم اندازه ۳۵ میلیمتری استفاده کند را معرفی کرد، بازار دوربینهای دیجیتال حرفهای (DSLR) در اختیار کنون بود. فروش نیکون رو به کاهش گذاشت و از لحاظ فروش لنز و دوربین در جایگاه دوم قرار گرفت.
در سال ۲۰۰۵ و با تغییر مدیریت، نیکون کار بر روی دوربینهای Full frame را آغاز کرد و در اواخر ۲۰۰۷ دوربین نیکون دی۳ را با سنسور ۳۵ میلیمتری به بازار عرضه کرد. فقط پس از چند ماه نیکون دی۷۰۰ معرفی شد و نیکون کم کم اعتبار و سهم بازار از دست رفته را بدست آورد. این موفقیتها مدیون دوربینهایی با سرعت بالا، کارایی خوب در نور پایین و راحتی استفاده بود. همچنین دوربین نیکون دی۹۰ اولین دوربین دوربین دیجیتال تکلنزی بازتابی بود که توانایی فیلمبرداری داشت. پس از آن قابلیت فیلمبرداری به دوربینهای دوربین دیجیتال تکلنزی بازتابی اضافه شدهاست.
علاوه بر دوربینهای فوق حرفهای که در خانوادهی D نیکون در این سالها عرضه شدهاند، انواع دیگری از دوربینهای عکاسی همچون نمونههای J1، V1 و Coolpix P900 نیز در این سالها، با تمرکز بر قشرهای مختلف علاقهمندان به عکاسی معرفی شدند. یکی از آخرین نسخهها خانوادهی حرفهای D، دوربین D5 بود که در سال ۲۰۱۶ معرفی شد. D850، دوربین فوقحرفهای دیگری بود که در سال ۲۰۱۷ و با قابلیتهای فوقالعادهای همچون لنز ۴۵.۷ مگاپیکسلی و فیلمبرداری 4K UHD به بازار راه یافت.
دوربینهای بدون آینه، یکی از جدیدترین نوآوریها در دنیای دوربینهای عکاسی محسوب میشوند که شرکتهای متنوع، محصولاتی را برای پیشگامی در آن عرضه کردهاند. نیکون با دوربین Z7 حضوری جدی در آن بخش از بازار داشت.
برند نیکون، امروز بهعنوان یکی از بازیگران اصلی صنعت اپتیک و خصوصا دوربینهای تصویربرداری شناخته میشود. طبق آخرین آمار، درآمد این شرکت در سال ۲۰۱۸، حدود ۶ میلیارد دلار بود. آنها در سرتاسر جهان نزدیک به ۲۶ هزار کارمند دارند.